Geldwolf John de Mol verkoopt het kwalitatief en intellectueel hersendood tv-format Utopia aan het Amerikaanse televisienetwerk FOX. De Fox Broadcasting Company is in het bezit van de Fox Entertainment Group (FEG), een Amerikaanse mediagroep, dat activiteiten in de televisie, satelliet, kabeltelevisie en filmwereld bezit. FEG is volledig in het bezit van het Amerikaanse mediaconglomeraat News Corporation van Rupert Murdoch. Rupert Murdoch werd op 11 maart 1931 te Melbourne in Australië geboren en is de oprichter, grootste aandeelhouder en CEO van News Corporation, dat als een van de grootste en invloedrijkste mediaconglomeraten in de wereld kan worden bestempeld. Sinds 1985 is Rupert Amerikaans staatsburger. Op zich is het wel enorm knap dat De Mol, na Big Brother en The Voice, wederom zo’n bagger tv format weet te slijten, maar ook wel weer begrijpelijk aangezien FOX zeer geïnteresseerd is in hoog kijkcijfer potentieel en er zijn nu eenmaal extreem veel tv-kijkers zijn, die graag naar dergelijke fastfood televisieprogramma’s kijken. Junk-tv met McDonalds- en Burger Kingachtige programma’s scoort gigantisch. Niet voeden, maar vullen! Ondanks dat het tegenwoordig toch de trend is bij de Nederlandse overheid om de burger te overtuigen van gezonde voeding en levensstijl en zelfs een tv‑presentator als Wilfred Genee van het toch enigszins platvloerse voetbalpraatprogramma Voetbal International – naar aanleiding van het boek dat hij samen met zijn vrouw Lili schreef: Vullen of voeden – het tegenovergestelde als gospel hanteert. Naast dat het simpelweg verstandig is om het lichaam te voeden met gezond voedsel, is het daarnaast wellicht ook verstandig om in dit informatietijdperk de geest te onthouden van het vullen met junk. Helaas is het niettemin de verwachting dat een mediamagnaat als Murdoch waarschijnlijk niet geïnteresseerd zal zijn in een tv‑format onder de titel: “Meet the devil”, waarin iedere aflevering top onderzoeksjournalisten met rigoureus nauwkeurig onderzoek op integere wijze een fundamentalistisch kapitalistische duivel ontmaskeren die als een soort Dagobert Duck de oneerlijke verdeling van rijkdom propagandeert en verdedigd. Rupert Murdoch is reeds, los van de kijkcijfers, niet geïnteresseerd omdat hij zelf immers een zeer geschikte kandidaat deelnemer is. De keuze voor de pilot van MohP productions is echter op een collega ‘graailord’ gevallen, maar daarover verderop meer.
Uit zowel de beide Wall Street films van Oliver Stone uit 1987 en 2010, als ook de films Margin Call (2011) en The Wolf of Wall Street (2013), is gebleken dat in ‘the world of finance’ een macho cultuur heerst. Tel daar de moderne slavernij op de arbeidsmarkt bij op en het wachten was op de eerste doodwerker in de financiële wereld. In de kleding- en elektronicabranche is het al jaren ‘bad PR’ als er in (lage lonen) landen arbeiders sterven door slechte arbeidsomstandigheden, denk maar aan het steenrijke Qatar, alwaar de afgelopen twee jaar al 382 Nepalese arbeiders (lees: slaven) zijn overleden bij bouwwerkzaamheden voor het WK Voetbal in 2022, de Chinese arbeiders (lees: slaven) die door Foxconn tot zelfmoord worden gedreven en de dode Bengaalse arbeiders (lees: slaven) als gevolg van zeer onveilige kledingfabrieken. Volgens het ministerie voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking zijn sinds 2006 in Bangladesh ruim 1500 textielmedewerkers omgekomen in kledingfabrieken (bij branden en/of een instorting). De Bank of America gaat met de dubieuze winst en bijbehorende titel aan de haal van de eerste werkgever in the world of finance waarvan een werknemer zich doodwerkt na een 72 uur non-stop power ‘workout’. De 21-jarige Duitser Moritz Erhardt, een ‘uiterst ijverige, veelbelovende stagiaire’ volgens zijn werkgever de Bank of America in London, werd op 21 augustus 2013 door huisgenoten – na een derde opeenvolgende dienst van 21 uur – dood aangetroffen in de douche van zijn appartement. In tegenstelling tot de Nepalese, Chinese en Bengaalse arbeiders kreeg Erhardt wel € 3200,- per maand betaald, maar blijft staan dat ook in de financiële arbeidssector werknemers dus in toenemende mate worden geëxploiteerd door hun werkgever.
Ondanks dat voornoemde films en hun makers stellen te willen waarschuwen voor ongebreidelde (financiële) criminaliteit is een (ongewenst) bijkomend conflicterend effect van een (glamoreuze) verfilming over Amerikaanse ambitie (opkomst en ondergang) dat hoofdpersonen als Jordan Belfort (gespeeld door Leonardo DiCaprio) in de Wolf of Wall Street van Martin Scorsese, Gordon Gekko (gespeeld door Michael Douglas) in Oliver Stone’s Wall Street en Tony Montana (gespeeld door Al Pacino) in Brian De Palma’s Scarface in plaats van een aanklacht tegen hebzucht (on)bedoeld als (coke snuivende) antihelden worden verheerlijkt en zelfs zijn verworden tot rolmodellen die worden geciteerd op business schools en in rapteksten.
Ook de Amerikaanse overheid vertoont financieel macho gedrag door weer eventjes 1 biljoen (1000 miljard) dollar in de schatkist te pompen om een (gedeeltelijke) shutdown, zoals vorig jaar oktober, te voorkomen, zodat het overheidsapparaat tot september 2014 kan blijven functioneren. Gewoon stoer het schuldenplafond blijven verhogen to infinity and beyond, terwijl een gewone burger al lang en breed in de schuldsanering zou zijn geplaatst.
De hulporganisatie Oxfam International publiceerde aan de vooravond van het World Economic Forum (WEF) in het Zwitserse Davos een rapport over de groeiende inkomensongelijkheid in de wereld. Hieruit blijkt dat de 85 rijksten op aarde evenveel inkomen hebben als 3,5 miljard armen, de helft van de wereldbevolking. Het WEF stelde reeds eerder dat het groeiende inkomensverschil tussen armen en rijken de komende 10 jaar de meest waarschijnlijke bedreiging van de wereldeconomie vormt. Naar de mening van Winnie Byanyima, algemeen directeur van Oxfam International, is het verbijsterend dat in de 21e eeuw de halve wereldbevolking samen niet meer verdient dan een kleine elite die met gemak in één treincoupé past. Welvaart en macht bevinden zich in de handen van een steeds kleinere groep. De rest mag onder de tafel om de kruimels vechten. Volgens het rapport van Oxfam is de rijkste 1 procent van de wereldbevolking 65 keer welvarender dan de armste helft samen. Voor veel rijken uit deze groep is herverdeling van de rijkdom (in hun ogen communisme in de puurste vorm) een groot taboe en zal het nooit tot een eerlijke welvaartsverdeling komen in de wereld. Volgens de extremistische kapitalist moeten armen gewoon harder werken om tot de rijke elite te behoren. Een dergelijke betoog geeft simplisme een nieuwe dimensie van een oneindig dom niveau. Alsof de kansloosheid en uitzichtloosheid van de 3,5 miljard armste wereldbewoners enkel en alleen te wijten is aan hun gebrek aan arbeidsethos.
Hoewel uit vele mensenrechtenverdragen valt op te maken dat in principe alle mensen gelijk zijn ongeacht ras, seksuele geaardheid, geloofs- of levensovertuiging etc., dient te worden toegeven dat er helaas wel degelijk grote verschillen bestaan. Zonder hoogdravend te willen worden bestaat er immers, ongeacht ras, seksuele geaardheid, geloofs- of levensovertuiging etc. een behoorlijk groot verschil in bewustzijnsniveau tussen de extremistische mens in welke aard of vorm dan ook en de evenwichtige en weloverwogen mens die over empathische vermogens jegens andere levende wezens beschikt. Zo bestaat er een erg groot verschil in bewustzijn tussen de dolfijnenslopers in de baai van de Japanse plaats Taiji die dit jaar op extreem wrede wijze ongeveer 40 dolfijnen hebben afgeslacht bij hun traditionele dolfijnenjacht (zoals eerder ook al is vastgelegd in de documentaire The Cove uit 2009) en mensen zoals de Amerikaan Mick Ebeling die een prachtig project heeft opgesteld waarbij voor Daniel Omar, die op zijn 14e zijn beide handen verloor tijdens een bomaanslag in Zuid-Sudan, voor slechts 60 dollar met een 3D printer een kunstarm werd uitgeprint. De stelling van de Japanse vissers uit Taiji ter verdediging van hun traditie dat het hypocriet is dat westerlingen die andere soorten vlees eten zich hierover druk maken doet niet af aan de extreem wrede wijze waarop zij aan hun dolfijnenvlees geraken. Het laakbare gedrag betreft namelijk de wrede jacht en slacht en dat geldt evenzeer voor brute westerse jagers en slachters.
Enfin, zonder verder af te dwalen terug naar het tv format Meet the Devil (season 1, episode 1).
Meet Kevin O’Leary:
Kevin O’Leary
Kevin O’Leary is een extremistische kapitalist van het fundamentalistisch niveau van Noord-Korea (communisme), Al Qaida (islamitische geloofsovertuiging) en de NSDAP (nationaalsocialisme). Door dergelijke mensen wordt de Amerikaanse droom voor een enkeling een (Canadese) nachtmerrie voor velen. Kevin O’Leary is een Canadese ondernemer, durfkapitalist, investeerder en tv persoonlijkheid met een vermogen van 300 miljoen dollar dat hij heeft verdiend als oprichter van software bedrijf SoftKey International. In de Lang and O’Leary Exchange, een Canadees business nieuws televisieprogramma van het CBC News Network dat doordeweeks dagelijks wordt uitgezonden op CBC Television, dat wordt gepresenteerd door Amanda Lang en Kevin O’Leary worden in het openingsonderdeel van het programma de dagelijkse hoofdonderwerpen in de financiële wereld besproken in ‘The Big 5’. Hierbij introduceert Lang het onderwerp en verschaft O’Leary commentaar. Kevin O’Leary is een pleitbezorger van de zogeheten ‘vrije markt filosofie’ en met betrekking tot zijn extreme standpunten speelt Amanda Lang dan vaak de rol van de advocaat van de duivel. In reactie op het eerder genoemde rapport van Oxfam is Kevin O’Leary, die tevens als investeerder optreedt in de Amerikaanse versie van de Dragons’ Den, genaamd Shark Tank, opmerkelijk misplaatst opgetogen over de wereld’s armen door 3,5 miljard mensen in vergelijkende armoede te betitelen als fantastisch nieuws. Een acceptabele reactie op het Oxfam-rapport waaruit blijkt dat de wereld’s 85 rijkste mensen over evenveel rijkdom beschikken als de 3,5 miljard armste aardbewoners zou zijn geweest: choquerend, verschrikkelijk en daar moet wat aan worden gedaan. Maar niet voor de ijskoude zakenman O’Leary, wiens reactie was: “It’s fantastic, and this is a great thing because it inspires everybody, gets them motivation to look up to the one per cent and say, ‘I want to become one of those people, I’m going to fight hard to get up to the top” (http://youtu.be/AuqemytQ5QA).
Nu jammer genoeg niet valt te verwachten dat Amanda Lang na de show een kapitalistische duivel als Kevin O’Leary heeft kunnen overtuigen dat zijn walgelijke mening moreel compleet verwerpelijk is, zal na de ontmaskering van Kevin O’Leary als harteloze duivel in ‘Meet the Devil’ geen Hollywoodachtig rise and fall epos over hem worden gemaakt. In ‘Meet the Devil’ wordt gekozen voor de astronomische oplossing voor het verwijderen van een dergelijke ‘devil’ en mag het publiek per sms stemmen over de wijze van ‘annihilation’ (de totale vernietiging) of complete afstempeling (= verlagen van de nominale waarde van een aandeel om dit in overeenstemming te brengen met het werkelijke vermogen van de vennootschap) van het object en dient niet te worden verwart met annihilatie, het proces waarbij een deeltje en zijn antideeltje bij elkaar komen en elkaar wederzijds vernietigen. Hoewel ook bij annihilatie vernietiging het eindresultaat is en het bovendien volgens E=mc² zeer veel energie oplevert, omdat de volledige massa van beide deeltjes wordt omgezet in energie, is bij Meet the Devil metaforisch beschouwd slechts de vernietiging van het diabolische antideeltje gewenst. De keuze van het kijkerspubliek bij de annihilation zal daarom worden beperkt tot: A. the gamma ray burst after a hyper nova explosion, of B. spaghettification at the event horizon of a super massive black hole.
manophetperron 