(Ruwe schetsen uit) Het Dagboek van een Sabeltand Schorpioen

Rent-a-cop

Wees gerust deze blog bevat geen zwaar gedateerde recensie van de film Rent-a-cop uit 1987 met Burt Reynolds en Liza Minelli. Iedereen die meer over deze 26 jaar oude film wil weten kan daarvoor terecht op IMDb (http://www.imdb.com/title/tt0095977/). Overigens, de film krijgt van 960 ‘users’ slechts een rating van 4,1. Geen aanrader dus! Neen, deze blog gaat over de brief die minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten vandaag aan de Tweede Kamer schreef. In deze brief propt de VVD tussen neus en lippen door hun privatiseringsdogma weer verder in de strot van de Nederlandse burger. Gemeenten mogen vanaf 2014 particuliere opsporingsambtenaren inhuren voor taken die voorheen aan de politie waren voorbehouden. Op zich heeft het liberalisme een mooi uitgangspunt. Zo veel mogelijk de vrijheid van het individu, zolang hij/zij de vrijheid van anderen niet beperkt. Burgerrechten die het individu beschermen en de macht van de staat en de kerk beperken vallen enkel te onderschrijven. De scheiding van kerk en staat is een geweldig speerpunt van het liberalisme dat enkel valt te loven. Op zich is er ook weinig mis met het streven naar een vrije markt waarin de overheid zich terughoudend opstelt. Echter, bij het streven naar een samenleving waarin burgers grote vrijheden genieten, is het niet moeilijk te rijmen dat liberalen (VVD en ook VVD light (lees: D66) die vrije markt de laatste jaren extremistisch met grote dwang in de Nederlandse samenleving opgedrongen doordrukt. De gezondheidszorg, energiemarkt en het onderwijs zijn al gesneuveld aan de uitbestedingsdrang aan de private sector en nu wordt dus een begin gemaakt met de commercialisering van de veiligheids- en justitiebranche. Toegegeven de politiediensten hebben het véél te druk en er is weinig geld om het Nederlandse politiekorps kwalitatief èn kwantitatief te faciliteren om hun belangrijke taak uit te oefenen. Die taak is trouwens – anders dan het kabinet doet en de afgelopen kabinetten deden vermoeden – niet het uitmelken van de automobilist. Ivo heeft weliswaar de bonnenquota in 2011 afgeschaft, maar vervolgens wel de tarieven van de verkeersboetes drastisch verhoogd. Ik heb mensen voor minder ontvriend! Verder is het natuurlijk in deze verkeerskwestie zeer bevreemdend dat de minister van Infrastructuur en Milieu, Melanie Schultz van Haegen (VVD), net als iedere weldenkende automobilist vindt dat er een einde moet worden gemaakt aan de maximumsnelheid van 100 kilometer per uur op de tienbaans A2 tussen Utrecht en Amsterdam. Op 17 juli 2012 zei zij tegen de Telegraaf: “Harder waar het kan, is wat mij betreft het credo. En op de A2 kan het.” Ook VVD zwaargewicht Ton Elias twitterde dat hij het belachelijk vond om 100 te moeten rijden op een tienbaansweg. De afspraak over maximumsnelheid van 100 km/u op de A2 met de omliggende gemeenten bij de verbreding van de snelweg om de milieu- en geluidsoverlast voor omwonenden in toom te houden is op zich al een contradictio in terminis. Zonder verbreding van de snelweg stonden er namelijk al dagelijks auto’s stilstaand of langzaam rijdend in een lange file het milieu te schaden op de A2. Hoewel het begrijpelijk is dat omwonenden hun toch al aangetaste milieu niet verder achteruit willen zien gaan, is het vanuit het oogpunt van de automobilist terecht klaagwaardig dat na een verbreding van een snelweg tot tien banen de maximumsnelheid werd teruggeschroefd. Het vereist een bovenmatige beheersing van een automobilist om op een dergelijke brede weg voor je gevoel een tergend langzaam schildpaddentempo aan te houden. Na het massale klagen van de automobilistenlobby wilde de VVD van de afspraken met de gemeenten af. Ja, als verkiezingsretoriek want in de praktijk werd door Melanie en Ivo op een deel van de A2 zelfs een 20 kilometer lange trajectcontrole ingeschakeld. Om de schatkist te spekken schakelt de VVD het liberale gedachtegoed uit volgens het concept van Wing Tsun Kung Fu Combat (lees: zo snel mogelijk). Enfin, we verlaten de snelweg en keren terug naar de overname van bepaalde politionele taken door bewakingsfirma’s. Commerciële buitengewoon opsporingsambtenaren (boa’s) mochten tot dusverre al parkeerboetes uitdelen en toezien op plaatselijke verordeningen, maar in 2014 is het idee om ook de vuurwerk-, alcohol- en snelheidscontroles te privatiseren, alsook de inzet van commerciële boa’s bij manifestaties. De grote beveiligingsfirma’s in Nederland die graag bij oom Ivo op de koffie komen lobbyen zijn van mening dat ze deze taken goedkoper kunnen afhandelen dan de politiediensten. De particuliere boa’s krijgen allemaal hetzelfde nieuwe uniform en zij mogen onder voorwaarden beschikken over handboeien, maar krijgen geen wapenuitrusting (wapenstok of peperspray). Volgens Opstelten houdt de politie in de toekomst de daadwerkelijke handhaving van de rechtsorde in handen en zullen boa’s zich in het bijzonder met overlast en leefbaarheid bezighouden. In totaal zijn er in Nederland iets minder dan 3600 boa’s in dienst bij gemeenten. Een derde van hen is in dienst bij de vier grote steden. Wacht eens even! De gemeenten gaan dus commerciële boa’s inhuren bij particuliere beveiligingsbedrijven. Dat is dus gewoon een rent-a-cop. Dat doen winkelcentra namelijk ook. Toch zijn de beveiligingsfirma’s als Securitas een soort middle men, die er voor een grotere winstmarge tussenuit kunnen worden uitgeknipt. De parkeerbon kan dan rechtstreeks mogelijk worden gemaakt door Q-park en worden uitgeprint op een HP printer door een rent-a-cop in een herkenbaar C&A uniform? Ahold sponsort met Gall&Gall de alcoholcontroles en -boetes samen met Inbev en Heineken? Shell en de grote automerken doen de snelheidsovertredingen. Na wat grootschalige fusies en overnames zijn er nog een paar multinationals in de wereld over die kunnen worden gecontracteerd voor taken die de overheid niet meer aan kan, zoals in de film District 9 uit 2009 (http://www.imdb.com/title/tt1136608/). Deze door Peter Jackson geproduceerde film krijgt op IMDb van 350.353 ‘users’ een rating van 8,0. Hoewel in de 21e eeuw nog steeds actie komedies van een vergelijkbaar slecht niveau als Rent-a-cop worden gemaakt, ben ik toch licht optimistisch over de waardering van een film als District 9. Immers, een onderliggend thema in District 9 is: state reliance on multinational corporations as a government funded enforcement arm. Zou Ivo deze film al hebben gezien en dit thema hebben begrepen?

Standaard